Τη βάση για τη διδασκαλία αυτού του μαθήματος, αποτελεί η αρχή ότι το παιδί πρέπει να έρχεται σε άμεση επαφή με τον ήχο και συγκεκριμένα την ανθρώπινη φωνή. Οι διάφορες μουσικές δραστηριότητες τοποθετημένες μέσα σε αυτό το πλαίσιο και ειδικά η χορωδιακή, αποβλέπουν στη μουσική ανάπτυξη του παιδιού, η οποία είναι απόλυτα συνυφασμένη με τη βιολογική, πνευματική και συναισθηματική του διάπλαση. Στην μουσική, όπως και στις άλλες συγγενείς προς αυτήν τέχνες, βλέπουμε τα παιδιά να εισπράττουν μέσα από τις δημιουργικές διαδικασίες, την έννοια της συλλογικής δουλειάς, της δημιουργικότητας, της αυτενέργειας και γεύονται από αυτές τις ηλικίες, τις αξίες και τα ιδανικά που αντλούνται μέσα από την τέχνη και οδηγούν στον απώτερο σκοπό, τον πολιτισμό.

Τα παιδιά από μικρή ηλικία μαθαίνουν στιχάκια, συνηθίζουν στη ρυθμική απαγγελία, που προκύπτει αβίαστα από τον τονισμό των λέξεων και τον παλμό της ομοιοκαταληξίας. Ο ρυθμός του λόγου, η επανάληψη, οι διακυμάνσεις στην ένταση της φωνής, η επιβράδυνση και η επιτάχυνση λέξεων, η έμφαση στην εκφορά των λέξεων, μας παραπέμπουν στις μουσικές έννοιες του μέτρου, των ρυθμικών σχημάτων, της δυναμικής, του τόνου, της δομής. Το να τραγουδά κάποιος σωστά δεν αποτελεί θείο δώρο ή φυσικό χάρισμα, αλλά είναι απόρροια συστηματικής και σωστής φωνητικής αγωγής.

Το ποσοστό των ανθρώπων που δεν θα κατορθώσουν ποτέ να τραγουδήσουν σωστά κυμαίνεται μεταξύ του 4% έως 5% και αφορά σε άτομα, τα οποία έχουν κάποιο ανατομικό πρόβλημα εκ γενετής ή επίκτητο στα όργανα τα οποία συνδράμουν για την παραγωγή της φωνής.

Διδάσκονται βασικές έννοιες (ψηλά-χαμηλά, ήχοι μεγάλης και μικρής διάρκειας). Παράλληλα, είθισται να ζητείται από τα παιδιά να μιμηθούν παιχνιδίσματα ήχων χρησιμοποιώντας τη φωνή τους, χωρίς εξηγήσεις, ώστε να προσληφθούν ως βιωματικές ασκήσεις. Η φωνή ακολουθεί μια εξελικτική πορεία παρόμοια με αυτή του σώματος και του πνεύματός τους.  Τα τραγούδια που επιλέγονται έχουν λίγους στίχους για να αποτραπεί το να δώσουν βαρύτητα στην απομνημόνευση και όχι στο παραγόμενο ηχητικό αποτέλεσμα. Η προσέγγιση λοιπόν της αγωγής της παιδικής φωνής δεν γίνεται μόνο ακουστικά, αλλά με τη συμβολή όλων των αισθήσεων.

Χρήστος Γαλίτης